Ego fabulam vobis narro. Fabula Iuli est et parvae filiae Iuli. nomen parvae filiae Iuli Iulia est. Iulia fortissima est, sed quoque stultissima est.
Olim, Iulia ad periculosus mare iit. Magnum piscem videt. Ecce! Piscis magnus et pulcher est. Sed magnus piscis quoque ferox et periculosus est.
Iulia prope piscem ambulat. Piscis vehementer grundit. Non in aqua iacet, sed in terra iacet.
Iulia “Eheu! Hercle!” dicit.
“Hic piscis non in aqua est! Nonne hic piscis non laetus est!”
Iulia pisci pervenit. Subito Iulia salit.
Ιυλια “οιμοι! ἡ ψαρι με λαμβάνει!” λεγει.
“ἡ ψαρι με ἀπόλλυμει!”
Ιυλια φεύγει και “οιμοι! ἡ ψαρι κακός και πονηρός εστι!” λεγει.
Ιυλιυς, ὁ πατήρ, ακουει και βλεπει ὁ ψοφος Ιυλιην λαμβάνω
“Ἐλθε!”
“Ναι! ἡ ψαρι με ἀπόλλυμει!”
“Μη ψροντις! Εγω δευρει!”
Ιυλιυσ ἡ ψαρι ἀπόλλυμει.
Ευγε!